110. Systemy osobowego prawa małżeńskiego w okresie kapitalizmu
Osobowe
prawo małżeńskie jest regulowane przez państwo. Niektóre ustawodawstwa
odsyłają do przepisów wyznaniowych.
Laicyzacja prawa małżeńskiego – podporządkowanie regulacjom państwowym;
Wcześniej były małżeństwa cywilne.
Dopiero we Francji Ludwik XVI wprowadził możliwość zawarcia małżeństwa przed
urzędnikiem państwowym w odniesieniu do Hugenotów.
1792r. - przyjęto formę świecką jako jedyną obowiązkową do
zawarcia małżeństwa.
Trzy systemy osobowego prawa
małżeńskiego:
· typ laicki (obowiązywał w Kodeksie Napoleona, BGB, na podstawie
ustawy z 1875r. ogólnoniemiecka) - obowiązkowa forma świecka do zawarcia
małżeństwa. Forma wyznaniowa była dopuszczalna, ale nie miała znaczenia
prawnego. Zgoda rodziców była potrzebna w Kodeksie Napoleona, dotyczyła nawet
osób pełnoletnich; Kobiety (od 18 do 21 r. życia) – zgoda rodziców. Nawet
powyżej tego wieku rodzaj poszanowania dla rodziców był wymagany, jako rodzaj
pytania o radę; Obowiązywały dwukrotne zapowiedzi; małżeństwo zawierane było
przed merem (organem administracji na szczeblu gminnym). Możliwy był rozwód
(musiał być powód – przemoc psychiczna i fizyczna, skazanie małżonka za
przestępstwo hańbiące, zdrada małżeńska); Rozwód za obopólną zgodą, ze względu
na brak posiadania wspólnego potomstwa. O rozwodzie orzekał sąd państwowy;
· typ
wyznaniowy - w Rosji w
postaci Ukazu wyznaniowego (1836r.) – według niego małżeństwo
było zawierane wyłącznie w formie wyznaniowej (dozwolone były wyznania uznane
przez państwo: prawosławne, katolickie, wyznania reformowane, żydowskie). Gdy
ktoś należał do innych wyznań lub był ateistą, musiał udać się do
duchownego innego wyznania lub zrezygnować z małżeństwa. Nie dla wszystkich
rozwód był dostępny (dla katolików – niedostępny); faworyzował on
prawosławnych. Małżeństwa mieszane z prawosławnym musiały być zawarte w cerkwi;
dzieci musiały być wychowane w wierze prawosławnej; jurysdykcje pełniły sądy
poszczególnych wyznań.
· typ
mieszany – Landrecht Pruski, ABGB, Kodeks
Cywilny Królestwa Polskiego; wspólna cechy – do małżonków należy wybór formy
(świecka czy wyznaniowa); jurysdykcja – sądy państwowe według prawa
poszczególnych wyznań; rozwód dla katolików był niedostępny.
Jak rozróżniano te typy?
Jaka jest forma zawarcia małżeństw: cywilna
(świecka) czy wyznaniowa?
Czy jest możliwe rozwiązanie małżeństwa
przez rozwód?
Kto jest kompetentny do orzekania w
sprawach małżeńskich – sądy państwowe czy wyznaniowe?
Komentarze
Prześlij komentarz