38. Źródła prawa cywilnego na ziemiach polskich w okresie zaborów
Początkowo utrzymano prawo polskie na
terenie tego zaboru.
W 1794 r. został
uchwalony Landrecht Pruski który
obowiązywał na ziemiach polskich jako wyłączne źródło prawa cywilnego od
1797 r. do 1900 r. (kiedy weszło w życie BGB);
W Księstwie Warszawskim (ziemie
z II i III zaboru pruskiego w 1807r., co było skutkiem
wygranej Francji z Prusami) wprowadzono Kodeks Napoleona jako źródło
prawa;
Prawo cywilne pozakodeksowe obowiązywało również na ziemiach polskich pod zaborem
pruskim (np. kodeksy handlowe (1861), prawo
autorskie (1837), prawo patentowe (1877)) - już ogólnoniemieckie.
Obowiązywały również: kodeks
handlowy niemiecki z 1871r., kodeks handlowy 1897r.
(bo trzeba było dopasować kodeks do BGB), kodeks postępowania cywilnego z
1877r. który został również znowelizowany w 1898r. pod
kątem BGB.
Początkowo obowiązywało prawo polskie.
Pod wpływem prowadzonych prac
kodyfikacyjnych w Austrii opracowany został projekt zwany kodeks cywilny zachodniogalicyjski (obszar
III zaboru austriackiego), który stał się podstawą do ABGB.
ABGB doczekało się nowelizacji w
latach 1914-1916 i obowiązywał w tej postaci także na ziemiach
polskich aż do 1946r.
Na terenie Galicji obowiązywała austriacka
ustawa hipoteczna z 1871r.
1797 r. postępowanie cywilne zostało uregulowane na terenie
Galicji,
1895 r. - nowy kodeks postępowania cywilnego zaczął obowiązywać
Wolne Miasto Kraków (1815 r. -
1846 r. początek Wielkiego Księstwa Krakowskiego i wcielone do
Austrii) – stosowano tam Kodeks Napoleona, Kodeks Postępowania
Cywilnego Napoleona z 1806r., Kodeks handlowy z 1807r., które
były uzupełniane ustawami o hipotece (1822r, 1838r.,
1844r) , górniczymi (1844);
Konstytucja Księstwa Warszawskiego
zapowiadała, że źródłem prawa cywilnego będzie Kodeks Napoleona,
który wszedł w życie w lipcu 1808r. i spotkał się z niechęcią
.
Na terenie Księstwa Warszawskiego
obowiązywały jeszcze inne Kodeksy Napoleońskie, takie jak: kodeks
postępowania cywilnego (1806) i kodeks handlowy (1808).
Nie wszedł w życie nigdy napoleoński
kodeks karny i kodeks postępowania karnego w Księstwie Warszawskim.
Królestwo Polskie – korekty kodeksów
napoleońskich z uwagi na niedoskonałość przepisów, przybrały formę ustaw
hipotecznych z 1818 r. i 1825 r.
Z niechęcią spotkała się Księga I
kodeksu Napoleońskiego (przepisy o małżeństwie) i część Księgi III (małżeńskie
prawo majątkowe), które zostały w 1825 r. uchylone poprzez
uchwalenie kodeksu cywilnego Królestwa Polskiego;
W 1836r. - kolejna
zmiana w postaci ukazu carskiego o związku małżeńskim, gdzie wprowadzono
prawo małżeńskie typu wyznaniowego.
Od 1864r. zaczęła
obowiązywać nowa procedura cywilna – rosyjska ustawa o postępowaniu
cywilnym.
Królestwo Polskie to nie to samo co
zabór rosyjski (ziemie włączone bezpośrednio do Cesarstwa Rosyjskiego podczas
trzech rozbiorów Polski – dawne Kresy Wschodnie); a Królestwo Polskie powstało
z części Księstwa Warszawskiego ( II i III zabór pruski).
III Statut Litewski początkowo, następnie został on zastąpiony X
Tomem Zbioru Praw Cesarstwa Rosyjskiego (prawo cywilne)
Mapa Polski pod rozbiorami
Królestwo Polskie (1815 – 1832, 1832-1918) – podporządkowane Rosji
Komentarze
Prześlij komentarz